Sterven is het laatste wat we in ons leven doen. Het liefst overlijden we thuis, in het eigen bed, omringd door naasten, maar als de pijn en het ongemak de sereniteit van het sterven overschaduwen is een hospice de beste optie. Wie schenkt aan een hospice geeft paradoxaal genoeg niet aan de dood maar aan het leven, aan de laatste opbloei van bewustzijn, herinnering en vreugde voor het doek onvermijdelijk valt.

Wij vijftig jaar goed onderdak, dan ook een ander goed onderdak. Dat waren de gedachten van Stichting Taborkerk toen zij begin april vorig jaar het 50 jarig bestaan van de Taborkerk wilden vieren. Deze feestelijkheden vielen toen door het Covid-19 virus in het water, maar werden op 19 maart j.l. alsnog gevierd. Er was een Rad van Fortuin en de opbrengst ervan werd bestemd voor het Hospice ‘In Vrijheid’. Daarnaast stelde de Protestantse Gemeente Purmerend de collecteopbrengst van de kerkdienst van 20 maart ter beschikking en vulde BimBam het bedrag aan.

Met zo’n gift is de continuïteit van het hospice ook op langere termijn gewaarborgd. Weliswaar krijgt het hospice een vergoeding van de overheid, maar de hoogte van die vergoeding is niet toereikend voor de zorg die elke bewoner wordt geboden. Een legaat of gift zoals die van Stichting Taborkerk is dus bijzonder welkom. Het hospice kiest ervoor om de bewoners een zo aangenaam mogelijk verblijf te geven. Dat zit vaak in de kleine dingen: bloemen op tafel, kunst aan de wand, een lekker kopje vers bereide soep. Kortom, alles dat eraan bijdraagt dat bewoners, hun familie en vrienden zich (bijna) thuis voelen. Voor het gebouw, de inrichting, de materialen, het onderhoud en een extraatje voor de vele vrijwilligers kan de donatie van Stichting Taborkerk goed gebruikt worden.

Het was dan ook niet verwonderlijk dat er alleen maar blije gezichten te zien waren toen het bestuur van Stichting Taborkerk een cheque van maar liefst € 1.500,- overhandigde aan Marieke Zwart, coördinator van het hospice en bestuurslid Walther Kocken.